Nadine schreef eerder al over hoe luxe Feline’s kinderwagen is vergeleken met alle andere kinderwagens die we tot nu toe in de kliniek tegen zijn gekomen. De verschillen zijn groot, erg groot. De kinderwagen is echt aan alle kanten verstelbaar, heeft talloze opties en accessoires en oogt daarbij ook nog eens fris en modern. Volledig geveerd, makkelijk om te draaien en relatief klein in te klappen en deelbaar. Het is bovendien een kinderwagen die niet schreeuwt “Mijn kind is gehandicapt!”.
Gisteravond werden we door een aantal moeders aangesproken over de kinderwagen. Waar we die gekocht hebben, hoe duur die is, of ie wanneer die versleten is weer terug moet of 2e hands doorverkocht kon worden. We voelden ons uiteindelijk erg opgelaten door ons geluk in Nederland te wonen waar deze voorzieningen veel makkelijker toegankelijk zijn voor iedereen die het nodig heeft.
De frustratie van de andere moeders over de kinderwagens waar hun kinderen het mee moeten doen droop er vanaf. De meeste kinderen zitten in te kleine buggy’s, zonder extra ondersteuning, opgevouwen in een veels te lage zit, zonder voldoende vering of comfort. Echt heel ontluisterend om te zien.
Er werden vragen gesteld of we bereid zouden zijn om kinderwagens als die van Feline bij een volgend bezoek mee te nemen. We hebben weleens voor het vertrek naar de kliniek grappen gemaakt over hoe we vlak voor de terugreis “per ongeluk” de kinderwagen zouden kwijtraken omdat we van Stephanie al wisten hoe schrijnend de situatie op dat vlak hier is. Dat grapje kwam nu wel heel dicht bij de realiteit.
Er is dus nog heel veel te doen op dit gebied in deze regio. We hebben dan ook besloten contact te leggen met de leverancier van onze kinderwagen om te kijken of we meer zouden kunnen betekenen voor de mensen hier. Handel? Wie weet…
Eerder op de dag hebben we onze Georgische buurvrouw verder uitgehoord over de facial massage voor haar zoon. Het blijkt dat ze nooit gebruik heeft gemaakt van de facial massages van de kliniek en daar dus ook geen uitspraak over kan doen. De massages waar zij het over had, en je voelt deze natuurlijk al aankomen, komen van een dame in Georgië, die zich hierin heeft gespecialiseerd.
Ook zij verricht “wonderen” met haar intensieve massages. Ik zal jullie de details besparen maar de conclusie was dat we later die avond op internet vluchten aan bekijken waren naar Nog-Verder-Weghistan. Op deze manier zie ik ons op een dag in Japan zitten bij een specialist die ons vertelt over een prachtige methode die hij in Nederland tegen is gekomen en….
Gisteren vroeg ik de vriendelijke oude reus ons kon laten zien hoe we de facial massage thuis moesten uitvoeren. Ik werd toen vriendelijk doch beslist teruggefloten. Er werd me duidelijk gemaakt dat deze massage alleen door specialisten uitgevoerd moest worden en niet door ouders. End of case dachten we toen. Vandaag liet diezelfde vriendelijke oude reus ons weten dat hij ons vrijdag of zaterdag een paar massagehandelingen zou laten zien die we veilig thuis zouden kunnen doen.
We sluiten de week sowieso af met een exit gesprek waarin besproken zal worden wat we thuis allemaal nog kunnen doen. En daar kijken we enorm naar uit.