“Ik geloof niet dat we op dit moment nog iets voor jullie kunnen betekenen. Mijn advies aan jullie is om nu naar huis te gaan, goed uit te rusten, de lectures over te slaan en die twee extra dagen te zien als bonus-vakantiedagen”.
Naast mij zat Nadine, met Feline op schoot, zachtjes te huilen. Zelf had ik een brok in de keel, voelde de spanning in mijn stem en kon maar moeizaam uit mijn woorden komen. Het was een verschrikkelijk gevoel van gefaald te hebben. Naar Feline toe, naar al onze vrijwilligers en naar het programma.
Het was het tweede gesprek vandaag op de eerste dag van onze “Revisit”. Onze eerste revisit in Fauglia, Italië, i.p.v. Philadelphia de voorgaande twee keren. We doorliepen het overzicht van onze zelf-gescoorde resultaten over de afgelopen zes maanden.
Het was geen mooi plaatje. Een eerlijk plaatje maar geen mooi plaatje.
Anders dan de vorige keer hadden we weinig progressie geboekt, of althans veel minder dan we vooraf gepland hadden. En daar konden we allerlei redenen voor aangeven maar in de kern kwam het hierop neer. We zijn moe!
En Rosalind, de staff member die tegenover ons zat, had dat juist gezien. We waren inderdaad toe aan een break. Even allemaal uitgerust wezen en daarna het programma weer oppakken.
En dat is dan ook wat we gaan doen. Een hard reset en daarna het programma weer opbouwen en alle cruciale elementen weer op orde krijgen. De afgelopen periode waren we, in mooi Engels, overwhelmed and under-powered. Teveel om te doen en te weinig hulp-krachten ingeschakeld.
Eigenwijs als we zijn hebben we natuurlijk gewoon wel de lezingen gevolgd en dat was weer inspirerend en erg leerzaam. We hebben ons bezoek aan de kliniek afgesloten met een rondje langs een aantal specialisten met de focus op het ademhalingsprogramma en het ondersteunen van een betere heupontwikkeling voor Feline. Dat wordt dan ook de focus de komende periode.
Kortom, we zijn al weer geland. De komende dagen genieten we nog even van onze eerste buitenlandse vakantie met Feline. Thuis gaan we ons battle plan opstellen om uiteindelijk weer met hart en ziel, volledig uitgerust en op volle toeren ons intensieve programma te kunnen draaien.
Arnold had gelijk: We’ll Be Back!