Hieronder dan een ruim 7 minuten durende impressie van de joint mobilization therapie. We hebben opnames van de volledige therapie maar dat is waarschijnlijk alleen voor de fysio’s en ergo’s onder ons interessant. Wat je in deze opname niet ziet zijn de bewegingen die gemaakt worden wanneer Feline op haar buik ligt. Deze therapie wordt op een bijzondere wijze afgesloten waarbij de therapeut met zijn hand letterlijk onder de schouderbladen schuift.
Wat voor ons ook bijzonder is om te zien is dat Feline nu deze keer haar behandelaars echt aankijkt en contact maakt. De eerste keer in de kliniek was ze toch meer bezig om zich te onttrekken aan wat er gebeurde. Deze keer zien we haar vaak echt kijken naar wie er met haar bezig is. Dat is vaak ook een teken van haar kant dat er ontspanning is en dat ze de ander toelaat.
We merken ook dat ze, net als de vorige keer, hier weer beter en regelmatiger poept. We denken dat het komt doordat haar darmen nu zoveel meer beweging te verwerken krijgen. In dit filmpje zie je dat al als haar benen naar haar buik worden bewogen. Soortgelijke bewegingen, ook vanuit de romp, krijgt ze ook dagelijks te verwerken bij de physical therapy en ook bij de massage waarmee ze de dag begint.
En wat ook opmerkelijk is, is dat haar eczeem op haar gezicht hier na een paar dagen begint te verdwijnen. Thuis gebeurt dat alleen met behulp van zalfjes. Hier is dat iets dat spontaan optreedt. Een betere doorbloeding, ander eten, de lucht, het water? We weten het niet. En dat is op zich wel jammer. Still under investigation zullen we maar zeggen.
(gelieve bovenstaande video niet te sharen)
5 Comments on “Joint mobilization (II)”
Lieve Bryan, lieve Nadine, lieve Feline,
Erg indrukwekkend allemaal. Dank dat we dit met jullie mee mogen maken.
Dank voor je mooie verhalen, Bryan. En die prachtige foto’s, Nadine.
Het ziet en hoort allemaal erg druk en vol met impressies. Fijn van jullie kleine meisje dat ze zo’n prachtige glimlach kan laten verschijnen. Wat is ze toch mooi.
Liefs van ons allemaal.
Maud
Dat ze dat zo maar toe laat vind ik ook een wonder! ik zou er zekf niet aan moeten denken, zo snel. eng gewoon lijkt me dat, om te ondergaan…
X hj
De enige keer dat ik zag dat er zo hard bij hele jonge meisjes aan hun ledematen werd getrokken, was bij een docu over audities bij de Koninklijke Balletacademie in Den Haag! Wordt dit nog steeds bij Feline gedaan? Of is de Amerikaanse methode anders (moet ik nog lezen)?
Persoonlijk voel ik (intuïtief en bij mezelf) meer voor bewegingen die vanuit rustige strekking en harmonie vanuit eigen kracht en energie en creativiteit (kan met subtiele stimulatie) worden voortgebracht. Dit is geen oordeel over bovengetoonde methode, alleen mijn gevoel.
Hi Barbara, ik denk dat je de behandeling zelf moet ervaren. Ik heb namelijk het idee dat je de snelheid van de handelingen verwart met kracht die er uitgeoefend zou worden op de ledematen. Het zijn soepele bewegingen met de focus op snelheid en flexibiliteit. Deze therapie is een onderdeel van de methode in Oekraïne. En ja, er is een plaats en tijd voor intuïtie en al die andere dingen die je noemt maar dit is misschien niet dat moment…
Ja het is die snelheid. Ik stelde me voor dat iemand dat bij mij zo zou doen. Het leek me pijnlijk/irriterend. Misschien hadden ze dat trouwens moeten doen, want als klein kind was ik een Barbie die je alle kanten op kon bewegen, maar dat is op de meeste plekken nu niet meer mogelijk. Ik vind het echt prachtig en fijn om te zien, al die fysieke aandacht voor Feline in samen-beleving plezier en liefde.