In je zoektocht naar antwoorden ga je als ouder te rade bij de experts. En alle experts hebben ook antwoorden. Antwoorden die jij als ouder niet hebt puur omdat je niet de expertise én de ervaring hebt.

Je hoort soms dingen die je liever niet had willen horen omdat ze bijvoorbeeld een vrees bevestigen. Maar soms is het ook omdat het lijnrecht indruist tegen je eigen intuïtie. Je hebt als ouder misschien niet de expertise of de ervaring maar je hebt wel je intuïtie. En je kent je kind.

Ik schreef al dat we hier uitgebreid gebruik maken van de mogelijkheid om alle vragen te stellen die we hebben aan onze arts dr. Taras. Het zijn natuurlijk allemaal vragen die iets te maken hebben met de huidige conditie van Feline, rehabilitatiemogelijkheden, methodes, combinaties van methodes, operaties en medicatie.

En vaker wel dan niet, staan zijn antwoorden en adviezen haaks op wat we aan antwoorden van onze behandelaars in Nederland krijgen. Dat wil niet per se zeggen dat een van beiden fout zit. Als je ieder voor een andere benadering kiest, zul je andere ervaringen opdoen en tot andere conclusies komen.

Maar als het om je eigen kind gaat ligt dat net even iets anders. Dan heb je niet altijd de luxe van conflicterende ideeën vrijelijk te kunnen omarmen. Er moet gekozen worden omdat niet kiezen geen optie is als het gaat om gezondheid en welzijn.

Wij hebben als ouders natuurlijk ook onze eigen bias, onze eigen voorkeuren, onze eigen wensen en dromen. Dat kleurt onze beleving, het kleurt ons verhaal. En met al die kleuring moeten we ondertussen toch de conclusie trekken dat we ons in Nederland in slaap laten sussen door onze hoge levensstandaard. Het wil namelijk niet zeggen dat we ook op het terrein van revalidatie voorop lopen.

Kortom, we hebben wat pittige besluiten te nemen in de nabije toekomst.

Bryan

p.s. Net als ‘Waarom niet?’ is ook dit weer een uitnodiging om samen te verkennen…